1992-2024
Meer dan 30 jaar dagbesteding en inloop. Op deze pagina ga ik herinneringen delen uit die meer dan 30 jaar. Het is een persoonlijk verhaal en het zijn mijn herinneringen. De werkelijkheid kan iets anders geweest zijn.
Plus een stukje geschiedenis
Natuurlijk gezien door mijn eigen ogen.
Henk S
Hoe het begon
Eind jaren 80 een omslag in de GGZ. Niet meer je
leven lang wonen op een terrein van een instelling maar beschermd wonen
in de samenleving. De eerste beschermde woonvormen kwamen er. In Drenthe
werd RIBW-Drenthe opgericht. Zelf kreeg ik in die tijd ook het advies om
beschermd te gaan wonen. Een bezichtiging in Assen en toch maar niet
gedaan.
Op het terrein van de instelling was er voor de
bewoners van alles te doen. Zelfs een klein winkeltje voor de eerste
levensbehoeften dus je hoefde het terrein niet af. Zelf eind jaren 80
langdurig opgenomen geweest en dan krijg je er veel van mee.
In 1992 opende GGZ Drenthe het werkleerproject
in Emmen. Aan de dilgt in Emmerhout. In 1991 de eerste voorbereidingen
en ik was er al wezen kijken. 1 januari 1992 ging het officieel van
start. Dagactiviteiten en inloop. Ik nam vanaf het begin de koffie op
me. Later ga ik er wat verder op in. Nu even globaal.
DAAT-Drenthe werd opgericht. Dagbesteding en
arbeidsrehabilitatie in de samenleving. In het begin een samenwerking
tussen de GGZ-Drenthe en RIBW-Drenthe. Ruzie in de top en de ze gingen
apart van elkaar verder.
Een indicatie was je in dit tijd niet nodig.
Iedereen was welkom. Een houtbewerking, een naaiatelier en er stond een
computer. Ik doe de koffie, later activiteiten organiseren en
computerles geven.
Het werd drukker en drukker. Met name de inloop
en vele koffiedrinkers. Nu heeft men het over herstel. Er is een
herstelruimte in de bieb. Ook koffie en verhalen. Dat was het toen ook.
Veel koffie en vele verhalen.
Vertellen en naar elkaar luisteren. Daarnaast om de tijd door te
komen veel geklaverjast. Voor mij herstel en ik ga steeds meer doen.
In 1994 ging men de dagactiviteiten en inloop
splitsen. Op zoek naar een plekje voor de inloop en intussen werd er met
samen eten begonnen. Twee keer in de week eetcafé en ook elke zondag
inloop, Op zoek naar een eigen pand en het wordt Boslaan 135. Nog steeds
ons plekje.
De dilgt 250 wordt een dagactiviteitencentrum
met echte pauzes en geen inloopfunctie meer.
Toch een link met het inloophuis
want G. werkt 20 uur op het activiteitencentrum en 20 uur in de inloop.
De dilgt blijft GGZ Drenthe en de inloop wordt RIBW-Drenthe.
Zelf probeer ik ook weer aan het werk te komen.
In Assen is een arbeidsrehabilitatie centrum van DAAT (Plan-Support) en ik ga er
naartoe. Daarnaast inloop en rdac.
Een druk leven : -)
Er waren vooral in het begin maar weinig plekjes
waar je als ggz client naartoe kon. Velen waren blij dat er in Emmen
toen ook iets kwam. Sommigen gingen in het begin naar Assen. Op het
terrein van het algemeen psychiatrische ziekenhuis Licht en Kracht had
je toen nog dagbesteding voor mensen van buiten.
De dagbesteding ging toen allemaal de samenleving in.
Volgende keer verder en dan over de begintijd
van de inloop aan de Boslaan.
1995-2002
1 januari 1995
kregen we de sleutel van de Boslaan. De start van een inloop los van het
rdac in Emmerhout. Gerry als medewerkster voor 20 uur. En ze bleef ook
20 uur werken in Emmerhout. Samen was het motto. Samen met andere
toekomstige bezoekers de inloop schilderen en opknappen. Klaar maken
voor een mooie tijd. 2
maanden lang bezig met schilderen. Samen de stoelen uitzoeken. Samen de
gordijnen. Samen van nog veel meer.
Een visie was
er. De inloop moest een vrijetijdsvoorziening worden. Overdag
dagbesteding en dan de inloop als een plekje waar je je vrije tijd door
kunt brengen. 2 keer in de week eetcafé. Maandag en woensdag. Samen eten
en alles samen doen. Zelfredzaamheid was ook belangrijk dus dat was 1
van de redenen van maar twee keer. Twee
avonden open van 19.00 uur tot 22.00 uur. Dit werden de dinsdag en
donderdag. Twee middagen inloop. De donderdag en zondag.
Veel mensen die
naar het rdac gingen en ook naar de inloop. Een duidelijke band tussen
die twee. Ook doordat Gerry bij allebei werkte. Team inloop bestond uit
1 medewerkster en 2 vrijwilligers uit de doelgroep waarvan ik er 1 was
en nog een vrijwilligster van buiten en een stagiaire.
1 maart 1995
open en er was genoeg animo voor iets in vrijetijdsuren. Lid zijn van
team inloop en veel gedaan. Elke zondag inloop en Gerry ook op weg
helpen bij de boekhouding en nog veel meer : -)
Ik denk altijd met warme gevoelens aan die tijd terug. De kans
krijgen en mensen die meer in me zagen dan anderen. Een kans krijgen om
het te laten zien.
Ook veel
vergeten uit dit tijd maar de herinneringen zijn er ook. Elke zondag van
14.00 tot 16.30 uur mocht ik. Dit heb ik dus jarenlang gedaan.
Zelfstandig en eigen baas. 1 van de bezoekers die het mocht doen.
In die tijd ook een band gekregen met het gebouw. Een gebouw met
een ziel en als stenen konden praten.
In december
1999 begon ik bij de Emcogroep. 32 uur in de week dus minder tijd voor
de inloop en RDAC. In mijn
vrije tijd nog af en toe : -)
Gerry besluit om volledig te gaan werken voor de GGZ op het DAC
dus er kwam iemand anders voor de inloop. Gini werd aangenomen. Voor
meer dan 36 uur in de week dus de openingstijden gingen veranderen.
Daarover volgende keer meer.
Hieronder nog
een paar foto’s uit de begintijd.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2002 en verder (in vogelvlucht)
Gini wordt aangenomen voor 40 uur in de week als
allround medewerkster. Daarnaast een activiteitenbegeleidster voor 20
uur in de week. De
openingstijden veranderen. Elke werkdag van 11 tot 19.00 uur. Elke
donderdagavond van 19.00 tot 22.00 uur. En zondag om de 14 dagen van
14.00 tot 16.30 uur.
Minder gericht op vrijetijdsuren en meer gericht
op kantoortijden. Ook elke dag een warme maaltijd. Met tussen de middag
een lunchcafé. Niet iedereen kan of is geschikt voor het doen van
dagbesteding. Ook heeft men niet de hele week dagbesteding. Ook meer
gericht op eten en drinken. Goed eten en drinken blijft natuurlijk
belangrijk en tijdens de maaltijden sociaal contact.
Hoe alleen zijn en eenzaamheid door het bezoeken
van de inloop tot het verleden kan behoren.
Jarenlang gaat het zo door en bezoekers komen,
blijven en gaan. Een steuntje in de rug kan tijdelijk nodig zijn en soms
is het blijvend nodig.
Zelf aan het werk op de sociale werkplaats en op
mijn vrije dag altijd even naar de inloop. Ik heb mijn hart verpand.
Ook wordt het professioneler.
Een duidelijke afstand tussen medewerksters en bezoekers. Er moet
altijd een betaalde kracht aanwezig zijn. Ook komt het los van het DAC
van GGZ Drenthe.
Veranderingen in de
organisatie
RIBW Drenthe gaat fuseren met de Leite. Een organisatie voor mensen met
een verstandelijke beperking. RIBW-Drenthe
denkt het niet zelfstandig te kunnen overleven. Groter is de
norm. Promens-Care wordt een
feit. De GGZ client in de
minderheid. Het moet nog
groter. Promens-Care gaat
fuseren met het Groningse NOVO.
Cosis is een feit. Vele locaties en de inloop is niet bijzonder
meer. Onder de RIBW-Drenthe
was het heel belangrijk. Nu wat minder.
De financiering
Ook dit verandert. Van een WLZ locatie naar een WMO locatie. De subsidie
komt van de gemeente met een korting op het oorspronkelijke bedrag.
WLZ staat voor Wet Langdurige Zorg en het subsidiebedrag was
gebaseerd op openingstijden. Onder de WMO anders. Toch lukt het de
openingstijden zoveel mogelijk in tact te houden.
De functie van Gini verandert van allround medewerkster naar begeleider
D en daarna team coördinator. Het werk blijft hetzelfde : -)
Gini gaat in 2020 met pensioen.
Er komt een andere invulling van haar functie.
Meer herinneringen vind je in de inlopertjes van juni, juli, augustus, september en oktober 2024